روز قدس سبز

روز قدس سبز

امام خمینی، در سال 58، در پی بمباران جنوب لبنان توسط اسرائیل، آخرین جمعه‌ی رمضان را به نام روز جهانی قدس نامیدند و درباره‌ی آن فرمودند:

روز قدس فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است؛ روز حکومت اسلامى است. روزى است که باید جمهورى اسلامى در سراسر کشورها بیرق آن برافراشته شود. روزى است که باید به ابرقدرت‌ها فهماند که دیگر آن‌ها نمی‌توانند در ممالک اسلامى پیشروى کنند. من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم(ص) مى‏دانم، و روزى است که باید ما تمام قواى خودمان را مجهز کنیم(1).

کم‌کم این سنت در کشورهای مسلمان پا گرفت و چیزی نگذشت که از دایره‌ی کشورهای مسلمان و عرب هم فراتر رفت و به عنوان روز اعتراض به صهیونیسم، در جهان قوت گرفت. و حالا مردم در کشورهای مختلف، از جمله در بزرگ‌ترین کشور ِ دست‌پروده‌ی اسرائیل، یعنی آمریکا، در این روز راهپیمایی می‌کنند و به این ترتیب انزجار خود را از آن رژیم نشان می‌دهند.

روز قدس، علاوه بر تازه نگهداشتن یاد فلسطین و ظلم اسرائیل، هر سال یاد و نام اسلام و امام خمینی(ره) را در جهان زنده می‌کند.

امسال اما، در ادامه‌ی سوء استفاده از جریانات بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری، بعضی دوستان، این روز را به نام «روز جهانی قدس سبز» نامگذاری کرده‌اند و آن را فرصتی می‌دانند برای ادامه‌ی اعتراضات خود. اعتراضاتی که نه «جهانی» است و نه به «قدس» مربوط است! و اعلام کرده‌اند که در این روز، یک صدا فریاد خواهند زد: «نه غزه، نه لبنان؛ جانم فدای ایران»!

حالا بد نیست فارغ از اینکه منشأ این شعار، عوامل ناآگاه داخلی‌اند یا عناصر مغرض خارجی، یک نگاهی به آن بیندازیم.

- روز قدس، همان‌طور که از اسمش برمی‌آید، روز اعلام حمایت از فلسطین و برائت از اسرائیل است. دو نکته‌ای که شعار ساختگی سبز، فاقد آن است. «روز قدس سبز»، هیچ ربطی به «قدس» ندارد!

- روز قدس، روزی بود که توسط امام خمینی(ره) پایه‌گذاری شد. حالا از دوستان سبز باید پرسید، پیروی خط امام را از شما باور کنیم یا حذف نام امام و هدف ایشان از این روز را.

- همان‌طور که گفته شد، روز قدس، به یک روز جهانی برای اعتراض و اعلام انزجار نسبت به صهیونیسم تبدیل شده است. در حالی‌که شعار سبز، صرفا یک جمله‌ی احساسی و وطنی است و طبعا پتانسیل جهانی شدن ندارد. این شعار برخلاف آنچه که روز قدس در بطن خود دارد، گستره‌ی فراگیری ِ محدودی دارد؛ چنانکه حتی همه‌ی مردم ایران را هم دربرنمی‌گیرد و این ناشی از خردنگری و دید محدود سازندگان و پردازندگان آن است.

- باید پرسید در شعار «نه غزه، نه لبنان؛ جانم فدای ایران» منظور کدام ایران است؟ ایرانی که نه قوانینش را به رسمیت می‌شناسید، نه مردمش را می‌بینید و نه نظر اکثریت آنان را می‌شنوید؟ شما از کدام ایران سخن می گوئید؟

دو کوهه السلام ای خانه عشق.

دو کوهه السلام ای خانه عشق.

سلام ما به تو میخانه عشق

دو کوهه منزل و ماوای عشاق

دگر خالی شده است ازجای عشاق

دو کوهه با صفا بودی وزیبا

چرا حالا شدی تنهای تنها

دو کوهه از چه چون ویرانه هستی

 تو خالی از گل و پروانه هستی

 دو کوهه صبحگاهت باصفا بود

کلاس درس و ایثار و وفا بود

دو کوهه گو که گردانها کجایند

 مگر نزد شهید کربلایند

دو کوهه ان حسینه همت

دگر پر گشته از خاک غربت

دو کوهه کو یگانه ذوالفقارت

کجایند عاشقان بی قرارت

دوکوهه از جدایی تو فریاد

بگو باشد کجا گردان مقداد

دو کوهه قلب ما پر گشته از غم

نمی اید دگر گردان میثم

دو کوهه کن نظر بر ما چه ها رفت

بگو گردان حمزه ات کجا رفت

دو کوهه درس اموز شهامت

کجا رفت خیل گردان شهادت

دو کوهه ای محل عشق و ایثار

بود خالی دگر گردان انصار

دو کوهه  روز شب تار

 کجا برپا شده گردان عمار

دو کوهه گشته اند قربان قاسم

بسیجیان غیرتمند مسلم

دو کوهه باغ ما گردیده پرپر

کمیل و مالک و گردان جعفر

دو کوهه گشته ای خالی چو دیگر

ز گردان حبیب و هم ابوذر